"Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince heyhat,
Günler şu heyulayı da, er geç, silecektir.
Rahmetle anılmak, ebediyet budur amma,
Sessiz yaşadım, kim beni, nerden bilecektir?"

Türk şiirinin büyük kalemi Akif, ölüm vakti geldiğinde unutulmaktan endişe etmiştir. Milletin kalbindeki yerinden mütevazı bir yaşam sürdüğü için bihaberdi. Oysa uğruna büyük acılar çektiği büyük Türk milleti Akif'i asırlar geçse de asla unutmayacaktır. Hatıraların yâdımızdadır. Ey Türk milletinin kahraman şairi, seni unutmak mümkün mü? Yeis'in boşunadır. Senin teşbihinle bu millet bu Harim-i Namusunu müdafaa ettikçe seni yâd edeceğiz, gelecek nesillere anlatacağız, anılarını yaşatacağız. Ruhun şad olsun Akif, kabrin nur, mekânın cennet olsun.